چندی است که بالاخص در عرصه مطبوعاتی کشورمان مباحثی در جریان است که محتوای آن حول و حوش انتخابات آینده ریاست جمهوری کشور و نامزدهای احتمالی دوره بعدی آن متمرکز است ، این موضوعی وقتی باید مورد توجه قرار گیرد که دانسته شود معمولا مطبوعات و اصطلاحا روزنامه ها در این کشور به دلایل متعددی تنها بخشی از موارد نیازمند به توجه را در جامعه منعکس می سازند و همین مقدار توجه با توجه به فرمول بالا گویای بحث های شدید در میان افراد ذی نفوذ و صاحب منصب پیرامون مباحث انتخابات آینده است .

در این رهگذر از آنجا تقلید کورکورانه به بخشی از رویه دائمی برخی از هموطنان عزیز تبدیل شده است ، آنان را بر آن داشته است تا با الگو گیری از نظام های مختلف حکومتی در جهان و بالاخص ایالات متحده بعنوان یکی از دشمنان ما  ! ، رفتار قبل از انتخاباتی آنان را با تمرکز بر برخی افراد و ارائه لیستی از این اشخاص نوعا وارد فاز انتخابات آینده گردیده اند ، هر چند که این هموطنان صاحب تریبون با معرفی افراد از طیف های مختلف و گرایش های متفاوت سعی در القاء فراگیر بودن حضور همه طیف ها در انتخابات آینده را داشته ، که این موضوع به خودی خود امری پسندیده است ، اما تعبیر شدن نیاز به تایید نهادهای حاکمیتی و گذر زمان را دارد .

بر این اساس هر چند که تعجیل این افراد برای معرفی برخی چهر ها به عنوان نامزدهای احتمالی انتخابات آینده موضوعی مبهم به نظر می رسد ، اما آنچه ضرورت دارد بدان بیشتر توجه گردد رعایت کامل آداب تقلید است که برای رسیدن به نتیجه نباید کار به طور نصفه و نیمه صورت گیرد . از جمله مواردیکه که این ناقص بودن این رفتار  را برای ما روشن می سازد همین روش اجرایی است که در عمل ما به جای تمرکز بر اشخاص و ویژگی و سوابق آنان بر برنامه ها و روش های و اولیت های مورد نیاز فعلی کشور تمرکز نمی نماییم . این دلیل روشنی دارد ، زیرا لزوما باید برنامه هایی مدنظر باشد و آن موراد توسط فرد مذبور ارائه شده باشد تا ما بتوانیم با طرح برنامه ها به ارزیابی وضیعت نامزدهای احتمالی بپردزایم ؛اما این عمل نه تنها صورت نمی گیرد بلکه در ادامه همین معرفی افراد نیز ابعاد جدیدی پیدا می کند زیرا در غالب موارد که چهره ای به عنوان نامزد احتمالی اعلام گشته و برخی رسانه ها برای مصاحبه و تایید صحت سقم موضوع به وی رجوع می نمایند وی  از وجود همچین برنامه ای ابراز بی اطلاعی نموده و یا پاسخ به این موضوع را به آینده متنهی می نمایند .

در نتیجه برای مخاطب این سئوال ایجاد می شود که اصولا مقصود این نشریات از طرح این گونه مطالب چیست ؟ و چرا باید اصولا بر امری که نیازمند به زمینه  خاصی است به صورت سرسری و ژورنالیستی توجه شود ؟آیا برای انتخاب یک فرد مناسب تنها برای ما سوابق یا طیف سیاسی یک فرد اهمیت دارد؟

سئوالات بالا قابلیت گسترش را دارند اما همین چند مورد گویای مقصود ما از بتصویر کشاندن وضعیت افرادی که در عالم تشبیه از حول حلیم ممکن است در دیگ بیفتند کافی است . اما از آنجا که اصولا ما نگران سوختگی برخی ها به واسطه سقوط در دیگ حاوی حلیم بوده و مهمتر از آن نگران  آن حلیمی هستیم  که ممکن بود در میان تعداد زیادی از افراد به هنگام افطار توزیع گشته و منجر به دعای خیر ملت و ایجاد جو صمیمیت در جامعه گردد که بجای مصرف ، بواسطه سقوط یک جسم خارجی احتمالا غیربهداشتی تباه گردد ، می باشیم  . مورادی را به صورت گذار به برای اختتام این وضعیت توصیه می نمائیم .

بر این اساس پشنهاد ما این است که مطبوعات و رسانه و به طور کلی کلیه افرادی که دغدغه ملی دارند بجای تمرکز بر چهره ها ، بر نیازها و راهکارهای فائق آمدن بر مشکلات تمرکز بنمایید تا در گیراگیر عدم وجود احزاب در این کشور به معنی واقعی ، بخشی از رفتارهایی که احزاب می بایستی  مورد توجه قرار دهند را در سطح کلان توسط همین فعالیت های مطبوعاتی مورد توجه قرار داده و با اجماع سازی ذهنی بر نیازها برنامه هایی برای حصول به آنها نیز مطرح سازند ، تا گاها با حضور پدیده های جدید ، بحث تغییر و تحولات بنیادین مطرح نگردد .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: